Czym jest psychoterapia grupowa?

W czasie radzenia sobie z problemami pomoc innych ludzi często jest oceniona. Ludzie to istoty społeczne, więc potrzebują kontaktu z innymi osobami. Jego brak skutkuje apatią i stopniowym pogarszaniem się samopoczucia. Praca w grupie wykorzystuje mechanizmu otwierania się ludzi podczas grupowych kontaktów, by przeprowadzić skuteczny proces leczenia. Psychoterapia grupowa zazwyczaj przebiega w grupach od 7 do 13 osób, gdzie idealną liczbą uczestników jest 10, góra 11 osób.

Dwa rodzaje psychoterapii grupowej

Psychoterapia grupowa dzieli się na dwa rodzaje:

• Psychoterapię grupową zamkniętą – polega ona na rozpoczęciu terapii przez jedną grupę w tym samym czasie, brak możliwości dołączania nowych członków. Charakteryzuje się zazwyczaj silniejszymi więziami między członkami grupy, jak również mocniejszym procesem psychoterapeutycznym.
• Psychoterapię grupową otwartą – w tym przypadku grupa pracuje cały czas, członkowie przychodzą i odchodzą, nie wyznacza się w niej początków i końców terapii, jeden pacjent może być bliżej zmian, drugi dopiero rozpoczyna ku nim swoją drogę. Grupy otwarte bardzo dobrze funkcjonują pod względem organizacyjnym i często stanowią formę wsparcia. Takimi grupami najczęściej są grupy skierowane do rodzin z problemem alkoholowym, ofiar przemocy czy osób doświadczających trudności w kontaktach z innymi ludźmi.

Terapia psychoterapeutyczna

W obu grupach terapia psychologiczna wymaga przygotowania pacjentów przed rozpoczęciem terapii oraz ostrożnego doboru pacjentów. Nie wolno pozwolić, by pacjent znacząco różniący od pozostałych uczestników dołączył do grupy. Terapeuta ustala w grupie warunki terapii oraz norm obowiązujące podczas spotkań. Do najczęściej spotykanych zalicza się między innymi:

• zasada mówienia bez wewnętrznego cenzurowania się
• zasadę dyskrecji
• zasadę zwracania się do siebie po imieniu

Czynniki leczące w psychoterapii grupowej

Psychoterapia grupowa pozwala zorientować się jak pacjent jest odbierany i jaką role pełni w małym systemie społecznym. Grupa jest środowiskiem, jakie pomaga zidentyfikować problemy, ale stanowi również zespół wsparcia, który pokazuje co może przyczyniać się do dysfunkcjonowania w społeczeństwie. Czynnikami stanowiącymi podstawę leczenia w psychoterapii grupowej są:

• świadomość, że problemy pacjenta są bardzo podobne do problemów innych członków grupy
• nadzieję na wyzdrowienie wynikającą z obserwacji osób, którym udało się przezwyciężyć lub zminimalizować swoje objawy chorobowe.
• informacje zwrotne na temat własnego zachowania
• poczucie wsparcia grupy
• odreagowania frustracji w atmosferze zrozumienia i zaufania
• wchodzenie z innymi uczestnikami we wzajemne relacje

Psychoterapia grupowa wpływa na samopoczucie osoby uczestniczącej w spotkaniach. Grupa stanowi dla osoby potrzebującej wspólnotę, potrafi przełamać uczucie izolacji od innych, stwarza poczucie bycia potrzebnym, oferuje zaufanie i zrozumienie, które jest trudno znaleźć poza terapią.